KENDİMİ GELİŞTİRME YOLCULUĞUM:NEDEN BAŞLADIM?

Merhaba, ben Alperen. Uzun zamandır içimde bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordum. Hayatım dışarıdan bakıldığında normal, belki de “iyi” görünüyordu. Ama iç dünyamda bir şeyler yerine oturmuyordu. Her gün aynı döngünün içinde kaybolmuş gibiydim. Ne tam olarak mutsuzdum, ne de gerçekten mutluydum.

Bir gün kendime şu soruyu sordum: “Gerçekten yaşamak istediğim hayat bu mu?”

İşte bu sorunun cevabını ararken, kişisel gelişim yolculuğum başladı.Bir şeylerin eksik olduğunu hep sorguluyordum ama bu eksiğin neler olduğunu bir türlü bulamıyordum.Uzun uğraşlar sonucu beklenen cevap geldi.Evet ben bu hayata bir kere geldim ve onu doya doya yaşamak istiyroum.Ama doya doya yaşamaktan kastım her gün partilemek ya da sabahlara kadar oturmak değildi.Ben kendim için bir şeyler yapmalıydım.Hemen olmayacak bu belki dedim ama gelecekte hayalini kurduğun o Alperen'e ulaşmak için tamamıyla kendine odaklanman gerek diye düşündüm.

2. Kırılma Noktam:

Her insanın hayatında dönüm noktaları vardır. Benim için bu, bir gece yatağa yattığımda geçirdiğim sorgulama anıydı. Saatlerce uyuyamadım. Ne işimden, ne çevremden, ne de kendimden memnundum. Kendime yatırım yapmadığımı, zamanımı boşa harcadığımı fark ettim. O an karar verdim. Artık ertelemeyecektim. Korkularımı, bahanelerimi, “yarın başlarım” cümlelerini bir kenara bırakacaktım. Başlamak için mükemmel bir zamanı beklemeyecektim. Çünkü fark ettim ki: "Mükemmel zaman yok, sadece karar vermek var."Mükemmel zamanın olmadığını daha ben yeni öğrendim.Gerçekten bu hayatta en önemli şeyin zaman olduğunu öğrenmem çok geç oldu.Dedim kendi kendime bana başedilen bu zamanı çöpe harcamamalıyım.Her şey gelip geçici iken zamanın göreceliğini öğrenmek istiyordum.Stoizm felsefesi ile tanıştım.Stoizm felsefesini duymadıysanız mutlaka ama mutlaka hayatınıza entegre edin.Bu sayfada zaten detaylı bir şekilde bahsedeceğim.Ama kısa olarak açıklamam gerekirse aslında temelinde kontrol edebileceğin şeylere odaklan ve kontrol edemeyeceğin şeyleri bırak git.Nedir kontrol edebileceğim şeyler 3 temel olgu vardır.Eylemlerim,karakterim ve insanlara nasıl davranmam gerektiği işte bu 3'ünü kontrol edebilirim diye düşündüm.Ve kontrol edemediğim her şeyi bıraktım.Çünkü benim elimde olmayan bir şey için huzurumu neden kaçırmalıyım diye düşündüm.Ayrıca bana inanılmaz bir şekilde disiplin entegre etti.Ufakta olsa kendim için hiç farkında olmadan neler neler yapmışım?Haberim yok gerçekten.İşte hayatımın ufakta olsa,ve bambaşka seviyeye gelmesini sağlayacak kırılma noktam."STOİZM" oldu.

Yolculuğun en zor kısmı ilk adımdı. Nereden başlayacağımı bilmiyordum. O yüzden küçük adımlarla başladım. Her sabah erken kalkmaya çalıştım. Okumadığım kitaplara göz attım. Telefon ekranı yerine kendime aynada bakmaya başladım.

İlk başlarda çok zorlandım. Disiplin kurmak kolay değildi ama bir alışkanlık oluştukça kendime olan saygım arttı.

Kendime şunu dedim: “Alperen, değişmek zaman alır ama hiçbir şey yapmadan geçecek o zamanı artık iyi kullanmalısın.”Evet şu an herkes çalışmak zorunda farkındayım ve bana diyeceksiniz ki sabah nasıl erken kalkabilirim ki.Katılıyorum çok ama çok zor .Hadi diyelim sabah erken kalktım ne yapmam gerekiyor?İşte burada rutinler devreye giriyor.Her ne olursa olsun ufak bile olsa sabah rutini eklemeyi ihmal etmeyin.Bunlar neler olabilir?

1-10 sayfa kitap okumak

2-Güne her sabah olumlamalarla başlamak.

3-Nefes egzersizi yapıp,nefesindeki o gücün farkına varmak.

4- 1 bardak su içmek

5-O muhteşem yüzünüze cilt bakımı uygulamak.

Bu rutinler uzar gider.Önemli olan sizin için hangisi iyi geliyorsa onu bulmak ve o rutini süreklilik haline getirmek.İnanın bana sabahın erken saatlerinde kalktığınızda 8:30 da 3 tane işinizi halledebiliyorsunuz ve inanamıyorsunuz zamanın göreceliğine.Ve siz istemeye istemeye bunları zor gelse bile yaptığınızda işte o zaman disiplinli birisi olmak için çok büyük adım atmış oluyorsunuz.Unutmayın zaman,her şeyden önemlidir.İnsanlardan daha çok zamanımıza değer verelim özellikle kendimize ayıracağımız zamana.

4. Neyi Amaçlıyorum?

Bu blogu açmamdaki en büyük sebep, hem kendimi ifade etmek hem de bu yolda yalnız olmadığımızı göstermek. Hedefim; daha disiplinli, daha özgür ve kendine güvenen bir birey olmak. Ve belki de sen, bu satırları okuyan kişi… Benim yaşadıklarımı yaşıyorsundur. O zaman gel, birlikte yürüyelim. Bu yol yalnız yürünecek bir yol değil.

Bu blogu açmak istedim çünkü benim gibi olan bir sürü insan olduğunu biliyorum.Çaresiz,umutsuz ve kendisini özgür hissedemeyen,birilerine bağlı hiiseden insanlar.Ben bu bloğumda senin ulaşmak istediğin,hayal ettiğin insana dönüşmeni sağlamak istiyorum.Ve en dipten şu an zirve olmasa bile zirveye çıkmak için çabalayan ben kendim için bu zamana kadar yaptıklarım,yapmadıklarım ve hatta yapamadığım neler varsa aktaracağım.İnan bana sen kendine bir müsaade edersen bu dünyada başaramayacağın hiçbir şey olmaz.Ve bu yolu hep birlikte yürüyeceğiz.Ve sen eğer izin verirsen bambaşka bir hayatın kapısını aralayacağız.

5. Kapanış:

Bu sadece bir başlangıç. Daha yolun çok başındayım ama artık durmuyorum. Kendini kaybolmuş, yetersiz ya da boşlukta hissediyorsan, bil ki bu bir son değil. Belki de senin de tek ihtiyacın olan şey, “başlamak.”

Eğer bu yazı sana dokunduysa, içinden “Ben de bu yola çıkmak istiyorum” diyorsan, seni blogumda daha fazla içerik keşfetmeye davet ediyorum.

Burada yalnızca bilgi değil, gerçek bir yolculuk var. Deneyimler, hatalar, farkındalıklar ve gelişim dolu bir süreç...

Hep birlikte öğrenmek, gelişmek ve büyümek için buradayız.

Takipte kal, çünkü bu sadece başlangıç.